ازدواج دو دختر باهم در جمهوری اسلامی!!!

:: عکس جنبه نمایشی دارد! ::

به گزارش شیعه آنلاین به نقل از روزنامه اعتماد، به گزارش خبرنگار ما این دو نفر که شقایق و نگار نام دارند دوستی شان از دوران تحصیل در مقطع راهنمایی آغاز شد. آن زمان هر دو از شاگردان ممتاز کلاس شان بودند و به تدریج با طی کردن مدارج تحصیلی در کنکور شرکت کردند و از قضا هر دو در یک دانشگاه در یکی از شهرستان های شمالی کشور پذیرفته و مشغول به تحصیل شدند. شقایق و نگار به خاطر دوستی دیرینه شان علاقه زیادی به همدیگر داشتند و این علاقه و وابستگی در بین سایر دانشجویان زبانزد بود. تحصیل این دو به پایان رسید و هر دو با مدرک فوق دیپلم فارغ التحصیل شدند و به تهران بازگشتند. مدتی پس از بازگشت نگار فکری به ذهنش خطور کرد که باعث تغییر سرنوشتش شد. او علاقه عجیبی به تغییر دادن جنسیت اش داشت. نگار پس از مدتی تحقیق و کنجکاوی در این باره تصمیم خود را قطعی کرد و تحت عمل جراحی قرار گرفت و از آن پس نامش را به اردشیر تغییر داد. این ماجرا نه تنها باعث پایان یافتن دوستی شقایق با نگار که حالا نامش اردشیر بود نشد بلکه علاقه آنها را به یکدیگر بیشتر کرد.

اردشیر که اوایل نگاه های مردم عذابش می داد از همراهی شقایق دلگرم می شد. این دو دوست دیرینه در ادامه تصمیمی عجیب گرفتند. آنها که شیفته هم بودند مصمم شدند با یکدیگر ازدواج کنند. پدر شقایق که از تصمیم دخترش باخبر شده بود در حالی که نگران سرنوشت او بود با این تصمیم مخالفت و سعی کرد هر طور شده رابطه او و دوستش را پایان دهد اما موفق به این کار نشد. در چنین شرایطی شقایق تصمیم گرفت از راه قانونی خواسته اش را دنبال کند. او چند روز قبل به شعبه 262 مجتمع قضایی خانواده رفت و با ارائه دادخواست اجازه ازدواج از قاضی علیرضا صداقتی خواست تا به او و اردشیر اجازه دهد به عقد هم دربیایند. او گفت؛ من و اردشیر از دوران نوجوانی با هم هستیم و به خوبی یکدیگر را می شناسیم. این شناخت می تواند ما را خوشبخت کند و من با وجود مخالفت پدرم می خواهم با اردشیر ازدواج کنم. به دنبال اظهارات این دختر قاضی پدر او را به دادگاه دعوت کرد تا وی علت مخالفتش را با این وصلت مطرح کند.

صبح دیروز در جلسه یی که با حضور شقایق و پدرش برگزار شد قاضی صداقتی ضمن تشریح مراحل پرونده از پدر شقایق خواست نظرش را درباره ازدواج دخترش با اردشیر بیان کند. این مرد اصلی ترین علت مخالفت اش را ترس از آبرویش اعلام کرد و گفت؛ طی سال های گذشته اردشیر که آن زمان نامش نگار بود رفت و آمدهای زیادی به خانه ما داشت و همه همسایه ها و فامیل او را به عنوان یک دختر می شناسند اما حالا او تغییر جنسیت داده و یک پسر است. من نمی توانم شاهد این باشم که دوست دخترم که تا حالا یک دختر بوده از این به بعد دامادم باشد. در این جلسه وقتی پافشاری های شقایق ادامه یافت سرانجام پدرش با تعیین یک شرط به ازدواج او با اردشیر رضایت داد. این مرد گفت تنها به شرط اینکه از نظر پزشکی اردشیر مشکلی نداشته باشد حاضرم دخترم را به عقد او دربیاورم. به این ترتیب قاضی صداقتی با ارسال نامه یی به پزشکی قانونی از متخصصان این سازمان خواست با معاینه دقیق اردشیر اعلام نظر کنند آیا ازدواج او با شقایق از نظر پزشکی مشکلی به همراه خواهد داشت یا خیر؟ هم اکنون شقایق و اردشیر در انتظار نتایج آزمایش ها هستند تا بعد از آن پای سفره عقد بنشینند.

منبع: شیعه آنلاین

کابل اُختاپوسی همه وسایل شما را شارژ می کند!

حتماً تا به حال با این مشکل مواجه شده اید که شارژر تلفن همراه یا مثلاً PSP خود را به همراه نداشته و دچار مشکل شده باشید و یا دوستتان شارژر موبایل خود را به همراه نیاورده، کلافه است و شما هم نمی توانید با شارژر گوشی خود کمکی به او بکنید.

 

اما با داشتن این کابل اختاپوسی که تا 10 وسیله شما را به راحتی با اتصال به USB شارژ می کند، می توانید مشکل خود و احتمالاً دوستتان را حل کنید.

 

مجموعه اتصال هایی این کابل می تواند برای شارژ گجت های مربوط به آنها استفاده شود عبارتند از:  
اتصال 2 میلی متری گوشی های نوکیا  
اتصال 3.5 میلی متری گوشی های نوکیا  
اتصال PSP سونی  
اتصال mini USB مانند گوشی های موتورولا V3 و همچنین برخی گوشی های HTC  
اتصال micro USB برای گوشی موتورولا V8  
اتصال گوشی های LG  
اتصال 20P s سامسونگ  
اتصال 20P M سامسونگ  
اتصال گوشی های سونی اریکسون  
و در نهایت اتصال آی فون و آی پاد که علاوه بر شارژ می تواند برای جابجایی فایل نیز استفاده شود.

 

حالا با داشتن این کابل10 دلاری می توانید همه ی این ها را شارژ کنید؛ و این بهتر از به همراه داشتن چندین شارژر به نظر میرسد، اینطور نیست؟

هم آغوشی با روبات ها تا سال ۲۰۵۰ امری طبیعی خواهد شد!

زنی در هلند به نام “بامیلا” اعلام کرد که به دلیل اینکه تاکنون ازدواج نکرده، اکنون سالهاست که با روبات روابط جنسی دارد و زندگی در کنار آنرا دوست دارد و احساس خوشبختی می کند.

“بامیلا” در ادامه افزود: به زنانی که دوست ندارند با مردان ازدواج کنند، توصیه می کنم با روبات ازدواج کنند زیرا می تواند به خوبی احساسات زنان را درک کند.

در همین راستا “یمون فان فال” صاحب یکی از فروشگاههای روبات فروشی در هلند می گوید : سالهاست که بسیاری از زنان هلندی که دوست ندارند با انسان دیگری زندگی کنند، روبات را برای زندگی مشترک خود انتخاب می کنند زیرا زندگی با روبات به هیچ وجه مشکلاتی را در پی ندارد و آنها به خوبی از عهده سکس بر می آیند

وی در ادامه افزود: در حال حاضر قیمت اینگونه روباتها بسیار گران است به همین دلیل چندی پیش سمیناری در شهر “ماستریخت” در جنوب هلند برگزار شد و طی آن کارشناسان تلاش کردند راهی برای تولید ارزان این روبات بیابند تا در آینده ای نزدیک خرید آن برای همگان امکان پذیر باشد. آنان پیش بینی کردند این کار در ده سال آینده قابل دسترسی باشد.

گفتنی است خبر برگزاری این سمینار طی گزارشی از سوی شبکه خبری BBC نیز اعلام شد. در این گزارش آمده: این سمینار پس از ارائه پایان نامه فوق لیسانس “دیوید لیوی” ۶۳ ساله و شطرنج باز سرشناس اسکاتلندی برگزار شد. پایان نامه وی در مورد روابط میان انسان و روبات بود.

“دیوید لیوی” که پژوهش های بسیاری در این زمینه داشته، گفت: در حال حاضر روبات کاربرد زیادی دارد. در کارهای صنعتی، کارخانجات و غیره اما روباتی که برای ازدواج وارد بازار شده، به مدت زمان گذشته زیادی برنمی گردد اما در همین مدت کوتاه استقبال زیادی از آن شده است.

از سوی دیگر “رونالد آرکین” کارشناس روبات در این باره گفت: پیش بینی می کنم حداقل تا سال ۲۰۵۰ به مردم اجازه ازدواج با روبات به صورت قانونی داده نشود.

گفتنی است روبات بازیگران و خوانندگان سرشناس جهان نیز در چند وقت اخیر وارد بازار شده تا در صورت تمایل، مشتریان بتوانند با این روباتها ازدواج کنند

همچنین یک محقق هوش مصنوعی پیش بینی می کند که روبات ها در سال های آتی از چنان پیشرفتی برخوردار خواهند بود که انسان ها تا سال ۲۰۵۰ میلادی خواهند توانست با روبات ها ازدواج کنند.

دیوید لوی ، محقق بریتانیائی هوش مصنوعی و نویسنده ی کتاب “عشق و س*ک*س با روبات ها” که ششم نوامبر منتشر شده است می گوید: روبات ها بسیار شبیه به انسان ها خواهند بود؛ آنها دارای محاورات هوشمندانه، احساسات و توانائی پاسخ به احساسات انسانی خواهند بود، به گونه ای که همچون نسل جدیدی پا به عرصه ی وجود خواهند گذاشت. اینها ماشین های انسان نمائی خواهند بود که مردم عاشق، دوست و یاور و حتی همسر آنها خواهند شد.

این موضوع شاید شبیه به یک داستان علمی- تخیلی باشد اما باید توجه کرد که دیوید لوی، در پائیز سال جاری، کتاب خود را به عنوان یک رساله ی Ph.D آکادمیک در دانشگاه ماستریچت هلند ارائه کرده است و به گفته ی وی تنها چند دهه با آن فاصله وجود دارد.

آری، لوی بطور مصمم معتقد بود که انسان ها با روبات ها روابط جنسی خواهند داشت، شاید تا پنج سال دیگر، زودتر از آنچه ممکن است تصور شود. ساخت چنین روباتی بسیار آسانتر از روباتی خواهد بود که بتواند همراه و همدم انسان باشد. به گفته ی او بزرگترین پیشرفت در علم روباتیک به شکل توانا ساختن روبات ها در انجام گفتگوهای جذاب، داشتن خود آگاهی و توانائی های احساسی خواهد بود.

افراد زیادی سعی کده اند تا نمونه هائی از روبات های دارای شخصیت و احساسات بسازند و تلاش های بسیاری از دهه ی ۱۹۵۰ در این زمینه آغاز گشته است اما چنان که باید و شاید موفق نبوده است، اما هم اکنون رایانه ها بسیار قوی تر بوده و حافظه ی بسیار بالاتری در اختیاردارند. بنابراین به زودی شاهد نرم افزارهائی خواهیم بود که دارای توانائی گفتگوی هوشمندانه می باشند، چیزی که هر دو طرف، هم انسان و هم روبات ها، را خوشحال خواهد ساخت.”

او تخمین می زند که روبات ها تا ۱۵ سال بعد بتوانند گفتگوهای جذابی انجام دهند و در ۲۰ تا ۳۰ سال آینده از پس محاورات پیچیده برآیند. سطح دانش روبات بستگی به درخواست صاحب او خواهد داشت. بر اساس گفته های وی، مردم می توانند یک دوست دلخواه سفارش دهند، دوستی که از هنر یا مسافرت لذت برد و یا حتی یک همسر.

“وقتی شما یک روبات می خرید، قادر خواهید بود تا شخصیت او را مشخص کنید. چیزی شبیه به سفارش در اینترنت خواهد بود. چه نوع احساساتی داشته باشد؟ سیمای او چگونه باشد؟ اندازه و رنگ مو. نوع صدا. اینکه جالب، احساسی، یا اجتماعی باشد. شما می توانید انتخاب کنید که روبات ۴۰ درصد اوقات شوخ و ۶۰ درصد اوقات جدی باشد. برای اینکه روبات شما کار دیگری انجام دهد کافی است که برنامه ی مورد نیاز را دانلود کرده و یا تنظیمات آن را تغییر دهید.شما می توانید شخصیت، علایق و دانش روبات را تغییر دهید.”

به عقیده ی لوی، محققین برای رسیدن به چنین پیشرفت هائی نیاز به سخت افزارهای کامپیوتری قوی تری دارند که بتوانند برنامه های پیچیده و با محاسبات سنگین تر را انجام دهند. این برنامه ها برای طراحی و اجرای توانائی های محاوره ای، و در راستای آن ایجاد احساسات و پیشرفت هائی فراتر در هوش مصنوعی، مورد نیاز می باشند. همین که نیازهای سخت افزاری و نرم افزاری رفع شود، پیشرفت های موجود در روباتیک با سرعت زیادی چند برابر خواهد گشت.

ایران به اطلاعاتی در مورد هلیکوپتر اوباما دسترسی پیدا کرد!!!!!!

 

 یک شرکت امنیتی مدعی است که استفاده از نرم‌افزار اشتراک فایل در سامانه‌ی رایانه‌ای یک پیمانکار وزارت دفاع آمریکا باعث دسترسی خارجی به اطلاعاتی پیرامون هلیکوپتر ریییس‌جمهور ایالات متحده شده است.

باب بوکاب (Bob Boback)، مدیرعامل شرکت Tiversa به شبکه‌ی تلوزیونی WPXI در پتزبورگ گفت که شرکتش نقشه‌ها و اطلاعات ارتباطی هلیکوپتر Marine One را در یک شبکه‌ی رایانه‌ای در تهران پیدا کرده است. این شرکت که در Cranberry واقع در ایالت پنسیلوانیا قرار دارد، رد این اطلاعات را در شرکتی در مریلند پیدا کرده که ظاهراً یکی از کارکنانش از برنامه‌های اشتراک فایل استفاده کرده بود.

بوباک می‌گوید: "وقتی یکی از این برنامه‌های اشتراک فایل را بارگذاری می‌کنید به سایر کاربران در سراسر جهان اجازه داده‌اید که به اطلاعات هارد دیسکتان دسترسی داشته باشند". او می‌گوید که شرکتش دولت فدرال را از این نقض امنیتی مطلع ساخته است.

به گفته‌ی بوباک علاوه بر ایران به نظر می‌رسد که چین، پاکستان، قطر و یمن نیز به دنبال اطلاعات حساسی هستند که از طریق اشتراک فایل قابل دسترسی است.

Marine One یکی از چندین هلیکوپتر نیروی دریایی است که برای حمل و نقل رییس‌جمهور از آن استفاده می شود.

مشاهده: مشخصات هلیکوپتر Marine One
منبع خبر: UPI.com

آیا نرم افزار مسئول بحران مالی جهان است؟

در میان فروریختن ثبات بازارهای مالی جهان گروهی وجود دارد که هنوز انگشت اتهام به سوی آنها نشان نگرفته شده است: تحلیلگرانی که نرم افزار رایانه ای را برای اداره بازارهای خُرد ساختند که در نتیجه ریزش بازار را تحویل داد.

از بیگ بنگ دهه 80 میلادی مقدار زیادی از سهام و بورس - و متعلقات آنها - بطور خودکار ترجیحا توسط رایانه های هوشمند معامله شده اند تا توسط انسانها. این پروسه که با نام "algotrades" شناخته شده است تا سال 2006 میلادی 40% از بورس لندن و بعضی مواقع تا 80% از بازار امریکایی را اداره کرده است.

افرادی که این الگوریتم های مالی را می نویسند با حرفه quantities analysts یا 'تحلیلگران کمیت' شناخته می شوند. این افراد غالباً فارغ التحصیلان رشته های فیزیک، آمار و یا ریاضی هستند که در حیطه مدیریت ریسک مشغول بکار می باشند. آنها می یابند که آیا معامله مورد نظر به صرفه است یا خیر؛ نرخ های مشتقات معامله را بررسی می کنند و در جواب پیشنهاد خود را بر روی میز معامله می گذارند. این نظام به نظر پیچیده می رسد و برای همین است که این افراد تنها تفهیم شده های آن هستند؛ که اگر واقعا بفهمند - زیرا تاریخ اکنون می گوید که آنها نمی فهمیدند!

بکارگیری این نظام تحلیل خودکار بازتاب جالب 'بحرانی مالی خودکار' را نیز در پی داشت. افزایش نیاز به تحلیلگرهای کمیت در مشاغل بورس و بویژه بیمه باعث شد که ابر سیستم های پیچیده بدون نظمی ساخته شوند که در پایان بسیاری از بانک های غرب را به زانو درآورد.

آقای ریچارد دولینگ در روزنامه نیویورک تایمز می نویسد:" به یک نحوی باهوش های شرکت های وال استریت ادعا داشتند که خرید 1 تریلون دلاری FED توسط الگوریتم های رایانه ای اثبات شده است که 62 تریلون دلار ثروت صوری دارد."

آن الگوریتم ها بر مبنای شناسایی ریسک و اندازه گیری ریسک بوده اند که آسیب پذیری آن کاملا مشهود است. الگوریتمی که هم اکنون در حلقه بحران کنونی مالی جهان به دور خود می چرخد و تصمیم می گیرد. این الگوریتم بجای آنکه از شاخص های توانایی مالی یک فرد یا بیشتر در خرید استفاده کند از الگوریتم "تخمین ریسک" استفاده کرده است.

چیزی که هم اکنون واضح است آن است که بازارهای مالی بسیار گسترده تر از پیش تر بطور خودکار هدایت می شوند و احساس می شود که بیشتر این بحران ها توسط ماشین های خودساخته، کدهای تنظیم نشده و ناقص برنامه نویسان آنها بوجود آمده اند.

برخی از کارشناسان هم اکنون عقیده پیدا کرده اند که فروپاشی مالی غرب بدلیل تکیه سیستم مالی آنها به "تخمین های پیچیده ای است که فقط ماشین ها می توانند آنها را بسازند". شاید رحمت ماشین ها ما را در بر گرفته است!

 منبع خبر: نیویورک تایمز و گاردین

یک داستان واقعی: وقتی در مقابل اینترنت کم آوردم!!!

در ایران، اما زیاد نیاز به توضیح نیست که چه می‌‌‌‌گذرد. همه می‌‌‌‌دانیم که اینجا اینترنت هم به صورت «ایرانین استایل» عرضه می‌‌‌‌شود. سبک ما در عرضه،‌ کاربری و مصرف نیز ایرانی است. اما چرا؟

این یک داستان واقعی است
وقتی در مقابل اینترنت کم آوردمعلی شمیرانی - زمانی که برای نخستین بار در خارج از کشور به اینترنت وصل شدم، با مشکل روبه‌رو شدم. مشکل من البته مشکل تمام ایرانی‌‌‌هایی بود که آنها هم برای نخستین بار در خارج از کشور از اینترنت استفاده می‌‌‌‌کردند. من و بقیه ایرانی‌‌‌ها عادت داشته و داریم که زمانی که صفحه‌‌‌ای را در اینترنت باز می‌‌‌‌کنیم و آدرس سایت مورد نظر را می‌‌‌‌زنیم برویم و در کنار آن صفحه‌‌‌های بعدی را نیز باز کنیم و بعد کمی‌ ‌‌‌با سایر ابزارها و احتمالا بازی‌‌‌های داخل کامپیوتر به نوعی سرمان را گرم کنیم تا صفحه‌‌‌ها یک به یک رخ بنمایانند.

سپس مرحله دوم کار یعنی کلیک کردن روی لینک‌‌‌های مورد نظر آغاز می‌‌‌‌شود و معمولا برای این که وانمود کنیم داریم از وقتمان به زرنگی خاص ایرانی‌‌‌ها استفاده می‌‌‌‌کنیم به سرعت این کار در مورد سایر پنجره‌‌‌هایی که نصفه نیمه باز شده‌‌اند تا انتهای سمت راست صفحه مانیتور تکرار می‌‌‌‌شود. از این جا به بعد شما که در ایران هستید قاعدتا به سمت اولین پنجره‌‌‌ای که مدتی قبل در چپ ترین قسمت صفحه رایانه خود باز کرده می‌‌‌‌روید و پنجره پنجره به سمت راست حرکت می‌‌‌‌کنید تا ببینید کدام پنجره نقش‌‌‌هایی را در صفحه لخت و سفید خود به شما نمایان می‌‌‌‌کند!

برگردم به جایی در خارج کشور و مشکلی که مرا تا مدتی سرگرم خود ساخته بود. در فرنگ من به رسم عادت کاربران ایرانی اینترنت ابتدا حدود ده بار روی آیکون مرورگر اینترنت کلیک کردم تا ده پنجره خالی باز کنم و طبق عادت آدرس پشت آدرس وارد کرده و دوباره حرکت به سمت چپ برای کلیک روی لینک‌‌‌های مور نظر! اما عادت ایرانی من مرا گیج کرده بود. من آدرس نخست را در اینترنت فرنگستان که وارد کردم در حال انتقال ماوس به سمت صفحه خالی بعد بودم تا به کار همیشگی خود برسم که به ناگاه دیدم سایت مورد نظر در مقابل چشمانم باز است،‌ خنده‌‌‌ای کردم و با خود گفتم لابد کش (آنجا که صفحه‌‌‌ها ذخیره می‌‌‌‌شوند) ISPهای اینجا هم درست و حسابی تخلیه نمی‌‌‌‌شود که صفحه به این سرعت باز شد.

به سراغ کلک همیشگی یعنی نگه داشتن کلید کنترل و زدن کلید F5 رفتم و دوباره قصد رفتن و رسیدن به سایر امور را داشتم که دیدم سایت با همان سرعت قبلی در جلوی من ظاهر شد. یک لحظه حس کردم که انگار صفحه مانیتور کمی‌‌‌‌روبه من بیرون زده و انگار سایت مورد نظر به من می‌‌‌‌گوید: بفرمایید دیگر چه فرمایشی داشتید! باورش سخت بود، اما من در نهایت مجبور شدم ده صفحه خالی را که باز کرده بودم ببندم و مثل خارجی‌‌‌ها چند صفحه زیر دستم باز کنم. چون دیگر نیازی نبود که از راست به چپ و از چپ به راست در انتظار باز شدن لینک‌‌‌ها و صفحه‌‌‌ها باشم. و اینجا بود که من در مقابل اینترنت فرنگستان کم آوردم چون سرعت من در تایپ آدرس در صفحه بعد کمتر از سرعت باز شدن صفحه قبل بود.

به عبارت دیگر من قبل از آنکه به سراغ صفحه بعدی بروم و آدرس را وارد کنم صفحه قبلی باز شده در مقابل من بود. و این اتفاقی بود که مرا با مشکل مواجه ساخت. من واقعا حول شده بودم! نمی‌‌‌‌دانستم اصلا حالا که صفحه باز شد باید چه می‌‌‌‌کردم و به کدام قسمت سایت می‌‌‌‌رفتم! شاید با این داستانک که برگرفته از یک اتفاق واقعی و تجربه شخصی خود من بوده است، توانسته باشم شما کاربر ایرانی که در حال خواندن این متن هستید و تجربه استفاده از آنترنت را ندارید و فقط به اینترنت دسترسی دارید را با خود هم‌داستان کرده باشم.

در ایران، اما زیاد نیاز به توضیح نیست که چه می‌‌‌‌گذرد. همه می‌‌‌‌دانیم که اینجا اینترنت هم به صورت «ایرانین استایل» عرضه می‌‌‌‌شود. سبک ما در عرضه،‌ کاربری و مصرف نیز ایرانی است. اما چرا؟ و به راستی مشکل کجا است. اجازه دهید برای جلوگیری از اسراف در وقت خودم و شما تا حد امکان شفاف و موجز به آنچه در فضای اینترنت ایرانی می‌‌‌‌گذرد بپردازم تا این متن نیز نتایج خود را بگیرد. شاید بتوان اینترنت را در ایران به سه بخش تفکیک کرد. دولت به عنوان تامین‌کننده،‌ بخش خصوصی به عنوان توزیع‌کننده و کاربران به عنوان مصرف‌کننده. از این‌رو و برای درک بهتر آنچه بر سر اینترنت ایرانی می‌‌‌‌گذرد، موضوع را باید به تفکیک این سه بخش و البته همان‌طور که وعده دادم به صورت کوتاه و شفاف بررسی کنیم.

دولت تامین‌کنندهاینترنت را در ایران دولت وارد می‌‌‌‌کند. این قانون است. یعنی بخش خصوصی خود راسا نمی‌‌‌‌تواند برود و از طرف خارجی اینترنت خوب، مرغوب و به اصطلاح اورجینال خارجی بخرد! البته به استثنای همان استثناهایی که می‌‌‌‌دانیم. در دولت، اما در مقوله اینترنت و سرعت آن دو نظریه وجود دارد. دسته اول عده‌‌‌ای هستند که معتقدند در افزایش سرعت اینترنت ما چیزی کم نداریم. این عده معتقدند که ما از لحاظ تکنیکی و به قول فنی ترها «بک بونی» کمبود نداریم. اما این که چرا سرعت زیادتر نمی‌‌‌‌شود در محل اختیار و جایگاه ایشان برای پاسخگویی نیست.

دسته دوم کسانی هستند که معتقدند همین سرعت فعلی برای کاربری اینترنت در کشور کافی است و سرعت بیشتر شاید منجر به بروز تصادفات و حوادثی شود که برای کاربران ایرانی مضراتی را در پی خواهد داشت. مخالفان افزایش سرعت اینترنت بر این باورند که زمانی که خدماتی مبتنی بر اینترنت در کشور عرضه نمی‌‌‌‌شود که نیازی به سرعت بالا ندارد چرا باید شیر سرعت اینترنت را بیشتر باز کنیم؟ چرا که در آن صورت کاربران به چیزهایی در آن سوی مرزهای مجازی اینترنت دسترسی پیدا می‌‌‌‌کنند که چندان به صلاح فرهنگ و افکار ما نیست. قصد ورود به این مقوله و تایید یا تکذیب آن را ندارم؛ چرا که این مبحث باید در جایی دیگر و در معرض یک میزگرد مانند قرار گیرد تا نظرات هر دو طرف شنیده و بررسی شود.

زیرا در غیر این‌صورت شاید متهم به بازی شطرنج یک‌نفره بشوم که در نهایت این خود من هستم که تصمیم می‌‌‌‌گیرم طرف سیاه را برنده کنم یا طرف سفید را. پس برای آنکه به جنون شطرنج بازی با خود متهم نشوم این موضوع را به مقال و مکانی دیگر موکول می‌‌‌‌کنم!

خصوصی: توزیع‌کنندهبخش خصوصی توزیع‌کننده، اما داستان خاص خود را دارد. ایشان متهم ردیف دوم اینترنت و سرعت آن در کشور محسوب می‌‌‌‌شوند. بخش خصوصی متهم به کم فروشی است. یعنی دولتی‌‌‌های تامین‌کننده می‌‌‌‌گویند ما اینترنت را پرسرعت تحویل بخش خصوصی می‌‌‌‌دهیم، اما بخش خصوصی آب در اینترنت می‌‌‌‌کند و یک خط ارتباط اینترنتی را به جای یک کاربر به صد کاربر می‌‌‌‌فروشد و طبیعی است که سرعت کم و به عبارت درست‌تر افتضاح می‌‌‌‌شود.

بخش خصوصی هم تکذیب می‌‌‌‌کند و اینترنت را از سرچشمه یعنی جایی که تامین‌کننده ارتباط را در دست ایشان می‌‌‌‌گذارد،‌ دارای مشکل می‌‌‌‌داند. البته گاه برخی از فروشندگان خصوصی این اعتراف را می‌‌‌‌کنند که خرج ما نیز بالا است و چاره به اشتراک‌گذاری یک اینترنت به چند کاربر نیست. برخی نیز صراحتا اعلام می‌‌‌‌کنند که همکارانشان واقعا کم فروشی می‌‌‌‌کنند. البته دست آخر هنوز هم که هنوز است معلوم نیست که حق با کدام طرف است؟ تامین‌کننده یا توزیع‌کننده و اینترنت از کجا دچار کشیدگی و کندی می‌‌‌‌شود.

کاربر: مصرف‌کنندهاین بخش اما شاکی است. شاکی از این که پول خوبی می‌‌‌‌دهد و سرویس خوبی نمی‌‌‌‌گیرد. شاکی از این که نمی‌‌‌‌داند به کجا شکایت برد. شاکی از این که پولش به هدر می‌‌‌‌رود. شاکی از این که کسی به دادشان نمی‌‌‌‌رسد. شاکی از این که وقتشان به هدر می‌‌‌‌رود. شاکی از این که بالاخره چه شد. شاکی از این که خب حالا از دست من چه کاری ساخته است. شاکی از این که اعصاب‌شان در استفاده از اینترنت نازک و ضعیف شده است. شاکی از این که هنوز هم نمی‌‌‌‌داند اینترنت چه زمانی حالش خوب خواهد شد.

نتیجه: تعیین‌کنندهاینترنت کند است. کوتاه‌ترین نتیجه‌‌‌ای که می‌‌‌‌توان از میان تمام این پرسش‌‌‌های بی جواب، تمام دعواهای زرگری، تمام سرکاربودن‌‌‌ها، اقسام متعددی توجیهات گرفت. همین سه کلمه است که به نمایندگی از تمامی‌‌‌‌کاربران ایرانی آن را تکرار می‌‌‌‌کنم اینترنت کند است حتی آن اینترنت که مزین به صفت تند است. آقایان اینترنت مثلا پرسرعت ما نیز با همان سرعت واقعی که روی کاغذ تحویل مصرف‌کننده می‌‌‌‌شود نیز نیست. چرا از تجربیات گذشته نمی‌‌‌‌خواهیم درس بگیریم. مثال‌‌‌هایی می‌‌‌‌زنم و قبل از آن شما را به خدای بزرگ می‌‌‌‌سپارم.

زمانی که فکس آمد مخالفت شد که این چیست و مجوز باید گرفت (و امروز فکس در همه جا هست) زمانی که تلفن همراه آمد مخالفت شد که این یعنی آن که همه بیسیم به دست بگیرند؟ نه باید مجوز گرفت ( و امروز موبایل دست کودکان نیز هست) زمانی که ویدئو آمد مخالفت شد که این ابزار اشاعه چیزهای بد است و باید مجوز گرفت ( و امروز ویدئو در هیچ خانه‌‌‌ای نیست چون آمد و بود و عمرش را داد به CD) زمانی که اینترنت پرسرعت آمد مخالفت شد که نه خیر باید مجوز گرفت ( و امروز ... )

دانلود، آموزش، سریال، کرک و توضیحات همه آنتی ویروس‌ها (اختصاصی)

بنا به درخواست شما از این لحظه به بعد این سایت تمام آنتی‌ویروس‌های معتبر و به نام را معرفی و توضیحات کامل را به شما کاربران گرامی ارائه خواهد کرد!

ضمناْ لینک کرک و سریال و آموزش کامل از طریق این سایت قابل دسترسی خواهد بود!

منتظر همه مطالب ما باشید!

WwW.AdonisSystem.iR